Opstaele Peter

Geboren te Gent op 02 maart 1962 en sedert mijn derde levensjaar wonend in West-Vlaanderen.  

Ik studeerde in 1984 af als maatschappelijk werker aan het S.H.I.S.S. te Gent.

Vaak betrap ik mezelf erop dat ik met mijn schrijfsels mensen een boodschap wil meegeven of met de nodige humor aan het denken wil zetten. Het feit dat ik door mijn beroep als sociaal werker met veel leed en onrecht word geconfronteerd, is daar zeker niet vreemd aan. Mijn laatste tragikomedie uit 2018 “SPREKEN IS ZILVER, ZWIJGEN IS GOUD” is daar een voorbeeld van. 

Sedert 1991 lid van theatergroep ‘De Coulisse’ uit Bredene waar ik meehelp aan decors bouwen en tijdens de voorstellingen de muziek bedien.  

Kwam voor het eerst in contact met toneel te Oostende, waar ik in 1986 lid werd van Het Oostends Werkteater (H.O.W.).  Toen we geen geschikt stuk vonden voor onze groep met vnl. vrouwelijke spelers, begon ik zelf te schrijven.

“GEEF ACHT” werd geboren, een komedie over negen vrouwen in het leger.  In 1987 werd dit werk door de eigen groep opgevoerd. Ik speelde daarin mijn eerste en laatste rolletje. 

Theater schrijven beviel me beter dan acteren en aangezien mijn toenmalige partner in het onderwijs stond en toneelminnend was, werd ik aangespoord om verder te doen.  In 1989 schreef ik mijn eerste jeugdstuk “GEWOON ANDERS”. In de loop der jaren volgden de andere jeugdstukken: “KRIEBELS” en “HET GEHEIM VAN PARANOSTRA”. Ondanks hun leeftijd zijn deze laatste twee momenteel aan een revival bezig. 

Alhoewel het mij niet ontbreekt aan ideeën ben ik toch geen ‘veel’-schrijver. Sedert 1987 schreef ik 10 stukken in de meest uiteenlopende genres, gaande van pure komedie (“EEN MEID TE VEEL”, “WAT EEN NACHT!”) tot tragikomedie (“VERLOREN DROMEN”, “SPREKEN IS ZILVER, ZWIJGEN IS GOUD”, KATRIENTJE) en compleet absurde eenakters (GALGENHUMOR).