Reynaert Marc

Marc Reynaert richt in 2007 Theater Melanie op om zijn eigentijdse drama’s voor te stellen. Hij werkt een carrière lang als tv-regisseur bij de brt/vrt en realiseert er didactische programma’s, documentaires en human interest reportages.

Uit een reportage over jonge vrouwen met een verstandelijke beperking en een kinderwens put hij de verhaalstof voor een filmscenario dat hij daarna bewerkt voor het theater: ‘Een jonge vrouw’. Kort daarna schrijft hij het stuk ‘Melanie’ over een asielzoekster van Afrikaanse oorsprong en richt hij het toneelgezelschap Theater Melanie op, genoemd naar het personage in het gelijknamige stuk.

Zijn passie voor het theater dateert al van toen hij afstudeerde aan het Ritcs en in de marge van zijn tv-regies toneelstukken bewerkte, schreef en regisseerde. Hij experimenteert in de jaren negentig met live videobeelden (spel inserts, statements, publieksbeelden, straatbeelden) in ‘Anne Frank’ en ‘Een verloren brief’.

Beste herinneringen heeft hij aan zijn stuk ‘De arme edelman uitgevonden door ’t gezelschap ’t doet geen zeer’ over daklozen die in een vuilniszak in plaats van etensresten een tekst van Conscience vinden en die op een eigenzinnige manier opvoeren. Een experiment waarbij alle vanzelfsprekendheden onder de mat worden geveegd, een toepassing op een creatieve denktechniek. Hij was toen niet toevallig een tv-serie voor de VRT over creatief denken aan het realiseren.

Zoekt nieuwe invalshoeken. Voert twee afzonderlijke monologen parallel op waarbij een verrassende interactie ontstaat. (‘Symbiose’)

Heeft zeer goede herinneringen aan Ruyssende lede en Het Zwarte Gat / Het Theatercollectief  (Wingene) waar hij zijn ideeën heeft kunnen ontwikkelen en met een enthousiast en gedreven team boeiende, verrassende, confronterende voorstellingen heeft kunnen maken.

Richt in 2007 in Brugge Theater Melanie op, schrijft en regisseert hedendaagse drama’s in een sobere setting.