Inhoud van het stuk

Jan Baptiste Breckx, tachtig jaar oud, ligt op sterven. Het moet een tiran geweest zijn. Al dertig jaar heeft hij niet meer gesproken tegen zijn inwonende dochter Liza. Dat heeft te maken met de vader van Breckx. Die werd ooit in een krankzinnigengesticht gestopt. Ten onrechte, beweert Breckx. Maar is dat waar? Er zijn in elk geval nog zotten in de familie. Tirannen ook. En wat is er aan de hand met Herman, de bizarre hoofdfiguur van dit drama? Zijn barok taalgebruik doet vermoeden dat hij geen gewone gek is. In elk geval verschuift hij de actie steeds van het ‘sotte’ naar het ‘vroede’, van treur- naar blijspel.