Inhoud van het stuk

Het begint als een doodgewoon stuk, bij een doorsnee gezin: vader, moeder, zoon en dochter. De kleinburgerlijkheid en de clichés druipen van de muren. De komst van een mysterieus meisje legt een bom onder dit modelgezinnetje, dit kaartenhuis van cliché’s, dit paradijs voor eenzame mensen. Bij iedereen in het gezin worden de maskers afgerukt, soms subtiel, soms brutaal. Door toedoen van het mysterieuze meisje krijgt het stuk een onverwachte wending: de totale ontmaskering gaat verder. Het stuk wordt een liefdesverhaal, tragisch en tegelijk hartverwarmend en poëtisch. De sleutel in dit alles is de muziekdoos of beter the musicbox. Het is enerzijds het bindmiddel tussen de verschillende personages, anderzijds een soort symbool, een metafoor voor dromen die gevangen zitten, voor onvervulde dromen, voor onvervulde verlangens en gevoelens. Als men ze toch vrijlaat, hoort men alleen muziek. Een stuk over macht en onmacht, het maken van keuzes, hypocrisie, lafheid, routine, liefde en haat, liefde en poëzie, liefde en muziek…over liefde.

Uitgegeven bij: Toneelfonds J. Janssens