Inhoud van het stuk

Deze monoloog vertelt over het leven van een fictief schilder. Andreas, een door de drank en vrouwen aan lager wal geraakt schilder, voelt zijn einde naderen en denkt na over zijn leven. Hij heeft nergens spijt van behalve van Belleke. Toen hij ergens in de Vlaamse Ardennen zat te schilderen, leerde hij een mooi boerenmeisje kennen. Ze vrijden er lustig op los, hij maakte haar zwanger maar liet haar met het kind in de steek. Hij heeft haar echter nooit kunnen vergeten en de wroeging knaagt nog steeds.  

Beschikbaar in de digitale uitleendienst